Στάτιος, Πόπλιος Παπίνιος

Ρωμαίος ποιητής (40-96 μ.Χ.). Γεννήθηκε στη Νεάπολη, γιος ενός γραμματικού ή καθηγητή της φιλολογίας. Νεαρός κέρδισε το βραβείο ποίησης στους αγώνες της Νεάπολης που γίνονταν προς τιμήν του Αύγουστου. Έπειτα πήγε στη Ρώμη, όπου απήγγειλε μπροστά σε μεγάλα ακροατήρια αποσπάσματα από τα ποιήματα του, κέρδισε σ’ έναν διαγωνισμό που έκανε ο Δομιτιανός στην Άλβα μ’ ένα ποίημα που περιέγραφε τα κατορθώματα του αυτοκράτορα, αλλά απέτυχε στους Καπιτώλιους αγώνες, το 94. Τότε αποσύρθηκε στη Νεάπολη. Τα χαμένα έργα του περιλαμβάνουν το κείμενο για την παντομίμα Αγαύη, πάνω στην ιστορία του Πενθέα, και ένα επικό ποίημα για τις εκστρατείες του Δομιτιανού στη Γερμανία. Έχουν διασωθεί τα ακόλουθα: Silvae, το επικό ποίημα Θηβαΐς, με υπόθεση την εχθρότητα των αδελφών Ετεοκλή και Πολυνείκη, και το επικό ποίημα Αχιλληίς, όπου εξυμνεί τα κατορθώματα του Αχιλλέα στην Τροία. Για να γράψει το έργο του Θηβαΐς χρειάστηκε δώδεκα χρόνια.